Dlaczego Szwajcaria jest tak bogata?
(Polskie napisy można włączyć w ustawieniach filmu)
Czy wiesz, dlaczego nie wiesz, kto jest prezydentem Szwajcarii?
Polsko-Amerykańska Fundacja Edukacji i Rozwoju Ekonomicznego (www.pafere.org) wydała niedawno ciekawą książkę opisującą szwajcarski system polityczny. Autorką książki jest Joanna Lampka znana ze swojego zabawnego blogu o życiu w Szwajcarii (www.blabliblu.pl). Serdecznie polecam tą mądrą i stosunkowo krótką pozycję (54 strony). Tym bardziej, że dzięki PAFERE możemy ją ściągnąć za darmo.
Jesteśmy egoistami ale egoizm jest szkodliwy tylko jeśli nie ma równości. Jeśli jednak każdy człowiek jest równy wobec prawa, każdy ma jeden głos, jeśli każdy ma równy udział w zyskach – wtedy egoizm jest pożyteczny i służy dobru wszystkich.
demokracjabezposrednia.pl
System w którym nie decydujesz o niczym, poza tym kto Tobą rządzi, nie jest demokracją
demokracjabezposrednia.pl
Doświadczenia z demokracją bezpośrednią w Szwajcarii – Andrzej Grabarz – 11.07.2016 (NTV)
Za: https://www.youtube.com/channel/UCqCGGi7HtqbaTh5iLSwXjCw
http://niezaleznatelewizja.pl/
Komentarz do referendum Brexit
Podobnie jak przy innych referendach, tak i teraz, prasa szuka pretekstu aby ośmieszyć obywateli i ich zdolność do podejmowania decyzji. W tym przypadku głośno było o dwóch sytuacjach:
1. pojawiło się bardzo dużo zapytań w wyszukiwarce google o treści „Co się stanie gdy wyjdziemy z UE”
2. pojawił się wywiad z jedną osobą w którym ta osoba twierdzi, że głosowała ZA wyjściem Wielkiej Brytanii z UE ale jest zaskoczona, że to się udało
Warto jednak zauważyć, że w pierwszym przypadku:
– Nie wiadomo jaki procent uprawnionych do głosowania wyszukiwało tą frazę ponieważ google nie podaje liczby a jedynie procentowy udział. Dla porównania hasło Brexit było wyszukiwane o wiele częściej: http://www.google.com/trends/explore?hl=en-GB#q=what%20happens%20if%20we%20leave%20the%20EU%2C%20brexit&geo=GB&date=now%207-d&cmpt=q&tz=Etc%2FGMT%2B7– Nie wiadomo czy tą frazę wyszukiwały osoby głosujące ZA wyjściem. Bardziej prawdopodobne wydaje się twierdzenie, że konsekwencjami byli zainteresowani przeciwnicy wyjścia z UE, którzy po ogłoszeniu wyniku, chcieli sprawdzić co on oznacza
Natomiast drugi przypadek jest przykładam przekładania głosu jednej osoby na głos większości. Polecamy wam za każdym razem gdy pada takie ośmieszające oskarżenie zadać sobie pytanie – czy wiemy, że większość tak myśli?
Przeciwnicy demokracji często twierdzą, że nie powinniśmy jej mieć ponieważ nie potrafimy nawet wybrać dobrych polityków. Tyle, że takie twierdzenie jest wadliwe ponieważ dobry polityk zdarza się raz na 1000 przypadków a zatem na ogół nie dostajemy do wyboru dobrego i złego polityka. Na ogół wybieram pomiędzy złym i złym politykiem. W referendum sytuacja jest inna – wtedy decydujemy o pojedynczej sprawie a zatem jest możliwe oszacowanie czy nowy przepis przyniesie nam korzyści czy też nie.
Pierwszym krokiem to wprowadzenia referendów jest zaufanie sobie nawzajem. Wiemy, że możemy sobie ufać ponieważ za każdym gdy stosuje się referenda (z inicjatywy obywateli i bez progów frekwencji) obywatele głosują na swoją korzyść. Nie zdarzają się inne sytuacje. Trzeba na własnej skórze się przekonać jak dobrze większość chce dla mnie a gdy to się stanie pojawi się też zaufanie. To błędne koło jest obecnie największą przeszkodą przed wprowadzeniem prawa do referendum. Dlatego prasa będzie szukała pretekstów aby ośmieszać naszą inteligencję i poczucie odpowiedzialności. Są też inne przeszkody ale wzajemne zaufanie jest pierwszą z nich.
„Elon Musk zdradził również że SpaceX planuje wysłanie ludzi na Marsa w 2024 roku z lądowaniem w 2025 roku. Dodał również że kolonizacja Marsa powinna być wielką szansą dla innych prywatnych firm, a najlepszym ustrojem dla Marsa powinna być demokracja bezpośrednia ze względu na to że występuje mniejsze ryzyko korupcji, łatwiej wprowadzać nowe prawa i pozbywać się tych niepotrzebnych.”
http://www.spacex.com.pl/2016/06/elon-musk-o-spacex-marsie-i-o-zyciu-w.html
Wiecie co Mirki, siedzę tak sobie teraz w tej Szwajcarii.
I wiecie co? Przyznam wam że odnoszę wrażenie że to jest ta legendarna Utopia.
Wychodzę na balkon mieszkania, widzę idealnie przyciętą trawę, wokół sad jabłeczny i ogromny plac zabaw mimo że mieszkam w centrum miasta, wszystko czyste, na ziemi nie ma ani jednego papierka i wszystko wygląda jakby było wybudowane wczoraj z wyjątkiem zabytkowej architektury która jest idealnie odrestaurowana. Nie brakuję mi niczego, jeśli wymyślę sobie że czegoś potrzebuję to idę do sklepu i sobie to kupuje, nie ciułam, nigdy nie brakuję mi do pierwszego. Zniknął strach przed przyszłością finansową.
Ludzie ufają sobie nawzajem tutaj do granic możliwości, nikt nikogo nie krzywdzi, nie ma biedy, wszyscy ludzie są niesamowicie wręcz wobec siebie serdeczni.
Do tego referenda co pół roku gdzie nad każdą niemal rzeczą opowiadają się obywatele sami. Może to właśnie dlatego ten kraj jest taki jaki jest.
#szwajcaria #europa #praca #oswiadczenie #polska
http://www.wykop.pl/wpis/17560107/anonimowemirkowyznania-wiecie-co-mirki-siedze-tak-/
Jak progi frekwencji zatruwają demokrację
W ciągu ostatnich 20 lat Włosi mogli decydować przez referendum o 31 przepisach ogólnokrajowych. Ale w 27 przypadkach, licząc z ostatnim referendum w sprawie wydobywania ropy naftowej, ich głosy zostały unieważnione przez niepozornego zabójcę demokracji. Nadszedł czas, aby zniszczyć tę klątwę, pisze Bruno Kaufmann z Rzymu.
Niedziela, 17 kwietnia był pięknym dniem dla spragnionych słońca mieszkańców Europy. Zielony i kwitnący Rzym wydawał się obejmować wszystkich swym romantycznym urokiem. Mieszkańcy pielgrzymowali do nowo otwartych straganów, które wydawały się wyrastać z żyznej ziemi. Czyste niebo i temperatura około 28C sprawiły, że ten dzień był doskonały. Albo raczej prawie doskonały, jak się okazało późno w nocy.
Jednak powodem mojej podróży na południe Europy nie była wspaniała pogoda ani przepyszne włoskie lody. Byłem tam obserwować 31sze ogólnokrajowe referendum zatwierdzone przez włoski parlament w ciągu zaledwie 20 lat. W ciągu tych dwóch dekad Włochy poczyniły wiele wysiłku, aby stać się bardziej nowoczesnym, stabilnym i wydajnym państwem. Państwem, które patrzy nie tylko na swoją wspaniałą historię – podobnie jak Grecja – ale także ma potencjał do innowacji i może wpłynąć na cały kontynent wielkimi ideami i obiecującymi rozwiązaniami.
Berlusconi zaproponował plan
Od samego początku, to referendum, zajmujące się przyszłością odwiertów ropy naftowej wzdłuż delikatnych wybrzeży Włoch, oferowało ogromne możliwości. W kwestiach środowiskowych i energetycznych, Włochy zajęły postępowe stanowisko nawet na poziomie globalnym, nie dopuszczając elektrowni jądrowych w celu zastąpienia paliw kopalnych.
Nadszedł czas, aby się obudzić, Piękna Italio, i po prostu znieść próg frekwencji, który poddaje w wątpliwość rozwój potencjalnie bardzo żywej demokracji.
Dodatkowo, już w 2011 roku Włosi głosowali przeciwko daleko zakrojonej akcji prywatyzacji źródeł wody pitnej. To głosowanie nie tylko zagwarantowało dostęp do wody, ale także oznaczało początek końca dla nadzwyczaj problematycznego reżimu miliardera Silvio Berlusconiego.
To właśnie od sprawił, że niepozorny mechanizm ‘progu frekwencji’ zmienił się w broń przeciwko obywatelom. Berlusconi, jako czołowy polityk i główny właściciel prywatnych kanałów telewizyjnych we Włoszech, po prostu zrobili wszystko, co w jego mocy aby zniechęcić ludzi od udziału w referendum. W ten sposób przekonał ludzi do unieważnienia całego ogromnego wysiłku wyborczego ponad 50 milionów obywateli.
Renzi kontynuował walkę przeciwko ludziom
Zgodnie z artykułem 75 włoskiej konstytucji, prawo zatwierdzone przez obie izby parlamentu musi zostać zatwierdzone przez powszechne referendum, jeżeli co najmniej 500 000 obywateli lub 5 rad regionalnych o to poprosi. Jednak referendum jest ważne tylko jeśli przynajmniej „połowa uprawnionych do głosowania” weźmie udziału w głosowaniu. Prawo, które na pierwszy rzut oka wydaje się rozsądnym postulatem zapewniającym wysoką frekwencję w rzeczywistości zagroziło istnieniu demokracji – nie tylko we Włoszech, ale wszędzie tam gdzie istnieje podobny próg frekwencji.
Najnowsze doświadczenie Włoch w dniu 17 kwietnia, kiedy to ponad 50 milionów mieszkańców zostało wezwanych do podjęcia decyzji w sprawie przyszłości wydobycia ropy, jest kolejnym przykładem tego, dlaczego i jak kworum stało się przekleństwem demokracji.
Kiedy tylko premier Matteo Renzi (demokratyczna centrolewica) zrozumiał, że nie da się uniknąć powszechnego referendum nad jego planami przedłużenia wierceń, zaplanował szereg środków w celu obniżenia frekwencji. Pierwszym było poinformowanie o głosowaniu niedługo przed jego terminem i wyznaczenie jednego dnia referendalnego (dotychczas zwyczajowo dwa dni) bez możliwości głosowania korespondencyjnego. Po drugie, nie połączono tego referendum z innymi zaplanowanymi na czerwiec i październik tego roku. Po trzecie, najbardziej kontrowersyjnym wybiegiem zastosowanym przez premiera i niektórych jego popleczników było zalecanie wszystkim aby zignorowali referendum i nie wzięli w nim udziału. Taka praktyka jest w Włoszech zabroniona prawem ale mimo to była już wcześniej używana przez polityków. W rezultacie głosy osób głosujących na NIE oraz osób NIE-głosujących zostały zsumowane a w momencie zamknięcia lokali wyborczych o 22:00 w niedzielę, tylko 32,15% wyborców oddało głos.
Napoleon zrobił to samo w Szwajcarii w 1802 roku
Takie niezbyt miłe sztuczki są dobrze znane z historii i były stosowane przez mało demokratyczne władze wszędzie na świecie. Nawet Napoleon Bonaparte w 1802 roku, w celu ujednolicenia Szwajcarii przez powszechne głosowanie, próbował osoby nie biorące udziału w referendum policzyć jako zgadzające się na pomysł francuskiego cesarza. Ostatecznie wybieg się nie udał i nie powinien się udawać w żadnym innym kraju.
Jako obserwator wyborów na całym świecie widziałem jak progi frekwencji zmieniły w latach 90-tych demokratyczne nadzieje na Białorusi w dyktaturę. Doświadczyłem, jak podobne do włoskich regulacje, opóźniły rozwój demokracji na Tajwanie około 2010 roku.
Forum Demokracji Bezpośredniej we włoskim parlamencie
Zorganizowane przez D-CENT we współpracy z Five Star Movement i poparte przez people2power.info 18 kwietnia zgromadziło polityków, aktywistów, naukowców i nauczycieli akademickich, organizacje obywatelskiego i deweloperów. Omawiane były innowacyjne metody i narzędzia cyfrowe w celu wzmocnienia uczestnictwa obywateli w procesie politycznym na szczeblu od europejskiego, krajowym i miejskim w celu przekształcenia demokratycznego uczestnictwa. Zobacz webcast
Przyznam, że jestem dosyć przygnębiony tym, jak dojrzała włoska demokracja, w niemal masochistyczny sposób, po raz kolejny wpadła w tą samą pułapkę. W gruncie rzeczy głosowanie 17 kwietnia naruszyło nawet zasadę „tajności głosowania” jako, że tylko zwolennicy zmiany musieli wykazać aktywność. Podsumowując: państwo zainwestowało ponad 300 milionów Euro w poważne referendum, które jednocześnie został otwarcie zaatakowały przez czołowych polityków. Prawie 15 milionów Włochów musiał udać się do swojego okręgu wyborczego (nie dopuszczono głosowania w innym miejscu), nie wiedząc, że najprawdopodobniej Ich głos będzie po prostu zmielony. Nadszedł czas, aby się obudzić piękna Italio i po prostu znieść wymaganie co do kworum, które poddaje w wątpliwość potencjalnie bardzo żywą włoską demokrację.
Ten artykuł jest dostępny również w języku angielskim, niemieckim i włoskim.
Za: http://people2power.info/report/how-the-curse-of-the-quorum-poisoned-democracy/
Autor: https://twitter.com/kaufmannbruno
Wybory są czymś zupełnie innym niż referendum
Nasza demokracja przedstawicielska nie działa optymalnie. Wynika to z faktu, że politycy nie muszą nas słuchać i sami sobie wyznaczają cele.
Kiedy pada pytanie o to czy referenda sprawdziłyby się w Polsce z reguły ludzie mówią, że – nie. Uzasadniają to tym, że nie potrafimy wybrać właściwych polityków więc na pewno nie bylibyśmy w stanie też podjąć konkretnych decyzji.
Jednak jest to błąd w myśleniu. Nie udaje nam się wybrać dobrego polityka dlatego, że nasza demokracja przedstawicielska zmusza polityków do działania wbrew interesowi większości z nas. Kogo byśmy nie wybrali to zawsze będzie zły wybór ale to nie jest ani nasza wina ani nawet wina polityków. To system sprawia, że dobry wybór nie jest możliwy.
Żaden polityk nie jest zobowiązany do dotrzymywania obietnic wyborczych. Żaden polityk nie ma interesu w tym żebyśmy mu mówili co ma robić bo to by sprawiło, że musi więcej pracować. Pomiędzy naszym wyborem a konkretnymi działaniami polityków nie ma żadnego racjonalnego powiązania. Tylko i wyłącznie wola polityków decyduje o wszystkim.
Referenda działają inaczej. W prawdziwym referendum z inicjatywy obywateli decydujemy pomiędzy wprowadzeniem nowego przepisu a zachowaniem dotychczasowego stanu prawnego. Następstwa konkretnie sformułowanego przepisu są znane, koszty dają się obliczyć. Żeby uwydatnić tą różnicy wyobraźmy sobie dwie możliwości:
– chcemy zatrzymać zadłużanie państwa i w tym celu głosujemy na PiS
– chcemy zatrzymać zadłużanie państwa i w tym celu robimy referendum, które wprowadza do konstytucji zapis, że zadłużenie nie może wzrosnąć powyżej wartości X.
Czy w pierwszym przypadku jesteśmy w stanie podjąć dobrą decyzję? Oczywiście nie bo kompletnie nie wiadomo jaki przepis PIS wymyśli, jak go konkretnie sformułuje i jakie w związku z tym będą konsekwencje. Podobnie każda inna partia – ani nie będzie musiała się wywiązać z obietnicy przedwyborczej a nawet jeśli to zrobi to nie będzie musiała określić X zgodnie z naszą wolą.
Natomiast w przypadku referendum mamy przed oczami konkretny przepis więc wiemy czego się spodziewać po jego wprowadzeniu.
Wybór polityka i decyzja referendalne to dwie oddzielne, bardzo odległe od siebie kategorie zdarzeń. W wyborach nie decydujemy o żadnym przepisie. Natomiast w dobrze skonstruowanym referendum decydujemy bardzo precyzyjnie o tym co konkretnie się wydarzy.
Proszę abyśmy nie oceniali naszej zdolności do decydowania o sobie na podstawie błędów do których jesteśmy zmuszani.